Του Φοίβου Νικολαΐδη
Πέρασαν δεκαετίες τουριστικής δραστηριότητας στον τόπο μας. Εντούτοις, εξακολουθεί, να υπάρχει αδυναμία υλοποίησης ενός μακροπρόθεσμου στρατηγικού σχεδιασμού και τουριστικής πολιτικής.
Η δημιουργία υφυπουργείου Τουρισμού δεν θα λύσει τα χρονίζοντα προβλήματα, γιατί δεν είναι μόνον ο ΚΟΤ που υστερεί, αλλά, η απουσία εθνικής στρατηγικής και αδύναμης πολιτικής, που πολλές φορές ούτε καν εφαρμόζεται.
Η σύγχρονη οργάνωση και πολιτική, του τουριστικού τομέα τείνει στην αποκέντρωση. Τα θεσμοθετημένα όργανα διοίκησης και αποφάσεων δεν αποτελούν πλέον αποκλειστικότητα ενός κεντρικού φορέα.
Κλασσικό παράδειγμα η Γαλλία, ο δημοφιλέστερος τουριστικός προορισμός παγκόσμια. Η όλη τουριστική οργάνωση και πολιτική βασίζεται στη συμμετοχή και ουσιαστική συνεργασία μεταξύ κράτους, τοπικών φορέων, επαγγελματιών του τουρισμού, τουριστικών οργανώσεων και άλλων οργανωμένων συνόλων.
Δυστυχώς, παρά τις συνεχείς διακηρύξεις, μέχρι σήμερα δεν εφαρμόστηκε μια κυρίαρχη τουριστική πολιτική με βάθος χρόνου, άκρως απαραίτητη για την περαιτέρω ανάπτυξη του τουριστικού μας προϊόντος.
Άπειρες είναι οι εισηγήσεις από ειδικούς σε τουριστικά θέματα, χωρίς επί του παρόντος να λαμβάνεται υπόψη ο αναγκαίος νεωτερισμός, η καινοτομία και η αναπροσαρμογή στα συνεχώς μεταβαλλόμενα δεδομένα. Φαίνεται, ότι, θα εξακολουθήσει να επικρατεί η κατάσταση αυτή, ενόσω η νοοτροπία παραμένει η ίδια. Μόνιμη σχεδόν απουσία καινοτόμων ιδεών, σε συνάρτηση με την απουσία αισθητικής και πολιτιστικού αισθητηρίου, πίσω από τις εκάστοτε αποφάσεις.
Είναι λυπηρό οι τόσες φυσικές ομορφιές της Κύπρου, ο πολιτιστικός πλούτος, η ιστορία και οι παραδόσεις, να μην αναδεικνύονται όσο θα έπρεπε. Όσα αναπτυξιακά έργα (δρόμοι, μαρίνες, γήπεδα γκολφ, τουριστικές εγκαταστάσεις) και να γίνουν, χωρίς να είναι συνδυασμένα και υποστηριζόμενα με συγκεκριμένες πολιτικές, από μόνα τους, δεν αναβαθμίζουν την ποιότητα ζωής.
Ο σεβασμός στο περιβάλλον, οι πολεοδομικές προδιαγραφές, η ρυμοτομία, ο εξωραϊσμός του παραλιακού μετώπου, η τοπιοτέχνηση, τα σχέδια κινήτρων κ.ά. δεν μπορούν πλέον να αγνοούνται.
Ένα απλό παράδειγμα από τα πολλά αποδεικνύει τη μονοσήμαντη σκέψη. Οι δήμοι Παραλιμνίου και Αγίας Νάπας επιδιώκουν, να επενδύσουν σε καλύτερου επιπέδου ομπρέλες και κρεβατάκια με φανερό στόχο, την αύξηση των εσόδων τους. Ο Δήμος Παραλιμνίου επεκτείνει τις παραλίες του για να τοποθετεί επιπρόσθετες ομπρέλες, αλλά, αδιαφορεί για την τοποθέτηση έστω και ενός ναυαγοσώστη, με το γελοίο αιτιολογικό ότι δεν μπορεί, να κάνει προσλήψεις, ενώ θα μπορούσε να αγοράσει υπηρεσίες.
Η παραλία Σκουταρόσπηλιοι ή Σκούταροι*, που βρίσκεται στην περιοχή Κάππαρης, όπως και όλες οι υπόλοιπες παραλίες της ελεύθερης Αμμοχώστου, δεν έχουν οποιαδήποτε πινακίδα, που να αναγράφει το όνομα τους.
Έτσι, η παραλία είναι γνωστή ως «Κόλπος του Καρά» ή «Παραλία Μάλαμα» από το ξενοδοχείο που δεσπόζει στην περιοχή. (Καλύτερα να μην φανταστούμε, πως θα ονομαζόταν η παραλία, αν το ξενοδοχείο είχε ένα εντελώς ξένο όνομα)!
Ο Δήμος Παραλιμνίου έχει ευθύνη και υποχρέωση, να προστατεύσει τα τοπωνύμια της περιοχής του και να λαμβάνει σοβαρά υπόψη την ανάγκη αυτή. Πριν προχωρήσουμε σε ‘υψηλού επιπέδου ομπρέλες’… ας προσληφθεί πρώτα κανένας ναυαγοσώστης. Μετά ας γίνει ένα στοιχειώδες έργο υποδομής για λόγους υγείας, όπως είναι οι τουαλέτες, οι βρύσες νερού κ.ά. Ακολούθως, ένα μικρό καλλιτεχνικό έργο στο οποίο, να αναγράφεται η ονομασία της παραλίας. (Υπάρχουν άπειρες ιδέες από το εξωτερικό).
Ας αναθέσει η Κεντρική Επιτροπή Παραλιών σε ένα από τα πανεπιστήμια ένα πρότζεκτ για εισηγήσεις και ευφάνταστες ιδέες (με χαμηλό κόστος) για τοπιοτέχνηση των παραλιών μας, ώστε να δείξει έμπρακτα, πως πέρα από το οικονομικό όφελος υπάρχει ευαισθησία για το περιβάλλον και τον άνθρωπο.
Όσον αφορά τις τοπικές αρχές, αντί να επιδιώκουν απλώς την αύξηση των εσόδων τους, θα πρέπει, να έχουν ως κύρια επιδίωξη και στόχο τους την εξυπηρέτηση, του πολίτη και την αξία που θα πρέπει, να προσδίδουν στην πολιτεία με τα έργα τους.
* Στα λατινικά η λέξη scutarium σημαίνει ασπίδα ή πολεμιστής. Λέγεται ότι οι σπήλιοι που βρίσκονται στην περιοχή, ήσαν παλιά καταφύγιο – κρυψώνας πολεμιστών ή κουρσάρων. διάθεση και ύστερα θα ακολουθήσουν και πολίτες…
