Ένα ιδιαίτερο βιβλίο του Φίλιππου Στυλιανού έφτασε στα χέρια μου. Στο εξώφυλλο του βιβλίου «Γράψαι λάθος» διαβάζω: «Τυπογραφικά και όχι μόνο λάθη του Κυπριακού τύπου: Οι αδυναμίες της 4ης εξουσίας». Ο τίτλος και μόνο αρκετός για να μου κεντρίσει την προσοχή. Το βιβλίο εστιάζει σε λάθη κυρίως τυπογραφικά που εντοπίζονται στον κυπριακό Τύπο. Από ορθογραφικές παραλείψεις μέχρι εννοιολογικά σφάλματα, ο συγγραφέας καταγράφει παραδείγματα που συναντάμε στις σελίδες των εφημερίδων. Όμως, η αφήγησή του δεν περιορίζεται σε στείρες παρατηρήσεις. Με χιούμορ και νοσταλγική διάθεση, μας ταξιδεύει στις εποχές που ο Τύπος ήταν το ισχυρότερο εργαλείο ενημέρωσης.
Στις χρυσές αυτές δεκαετίες, όταν οι εφημερίδες αποτελούσαν την καθημερινή συνήθεια των Κυπρίων, τα λάθη δεν ήταν σπάνια. Η διαδικασία παραγωγής ήταν σύνθετη: Ο δημοσιογράφος έγραψε το κείμενο με στυλ, το παρέδιδε στον αρχισυντάκτη, ο οποίος το διόρθωνε ή, κάποιες φορές, το απέρριψε. Έπειτα, περνούσε για δακτυλογράφηση, διορθώσεις και τέλος, κατέληγε στο τυπογραφείο. Μια διαδικασία χρονοβόρα αλλά γεμάτη μεράκι, η οποία σήμερα μοιάζει αδιανόητη για τη νέα γενιά δημοσιογράφων.
Στις σελίδες του βιβλίου, ο αναγνώστης δεν θα δει μόνο τα λάθη. Θα βρεις από παλιές γραφομηχανές, σελιδοποιητές και μεταλλικά κλισέ τσίγκου που ήταν φωτογραφίες για τις εκτυπώσεις φωτογραφιών. Κάθε σελίδα αναδίδει την ατμόσφαιρα μιας άλλης εποχής, όπου η δημοσιογραφία ήταν πιο χειροπιαστή, πιο «ανθρώπινη». Το βιβλίο αυτό δεν είναι απλώς μια καταγραφή. Είναι μια ευκαιρία να γελάσετε με τα λάθη, να δείτε άγνωστες πτυχές του κυπριακού Τύπου και να νοσταλγήσετε μια εποχή που χάθηκε.
Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει τη Δευτέρα 27 Ιανουαρίου στις 7 στη Δημοσιογραφική Εστία. Χαιρετισμό θα απευθύνει ο πρόεδρος της Επιτροπής Παιδείας της Βουλής Παύλος Μυλωνάς και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Συντακτών Γιώργος Φράγκος. Οι δημοσιογράφοι Σάββας Ιακωβίδης και Κύπρος Κουρτελλάρης θα αναλάβουν την παρουσίαση. Η βραδιά θα κλείσει με μια συμβολική τελετή εξοστρακισμού των τυπογραφικών λαθών στο προαύλιο της Δημοσιογραφικής Εστίας.
Φίλιππος Στυλιανού
Στη σημερινή εποχή, όπου πολλοί δημοσιογράφοι αυτοανακηρύσσονται κληρονόμοι του αείμνηστου Larry King, χωρίς να έχουν πιάσει καν στα χέρια τους στυλό, υπάρχουν και αυτοί οι δημοσιογράφοι, όπως ο Φίλιππος Στυλιανού, που εργάστηκαν για σαράντα χρόνια σ’ όλες τις βαθμίδες της δημοσιογραφίας, σε αγγλικά. και ελληνικά έντυπα. Ήταν μάλιστα, ο πρώτος ανταποκριτής στην Κύπρο του ΑΝΤ1 Ελλάδας.
Αυτός ο άνθρωπος, όπως και πολλοί άλλοι που έχουν την τιμή να γνωρίσω μέσω του Συνδέσμου Συγγραφέων και Δημοσιογράφων Τουρισμού, μου θυμίζει ότι ένας δημοσιογράφος πρέπει, εκτός από μεράκι και πείσμα, να έχει ήθος και κυρίως δημοσιογραφικό. Σε εποχές που η δημοσιογραφία μετριέται από τους διαφημιστές ανάλογα με το lifestyle, τους γάμους, τους χωρισμούς, τις δημόσιες σχέσεις και ούτω καθεξής, αυτοί οι άνθρωποι παραμένουν τα ζωντανά παραδείγματα μιας δημοσιογραφίας που δεν συμβιβάζονται και δεν εξαγοράζονται. Κάθε φορά που τον συναντώ, παρά τους δεσμούς φιλίας που μας δένουν, δεν μπορώ να μην τον προσφωνήσω με σεβασμό.
Είναι οι θεματοφύλακες ενός επαγγέλματος που κάποτε ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με την αξιοπρέπεια, την ευθύνη και την αναζήτηση της αλήθειας. Ο Φίλιππος Στυλιανού, με την πλούσια και πολυεπίπεδη πορεία του, ενσαρκώνει ακριβώς αυτήν τη φιλοσοφία. Δεν είναι απλώς ένας δημοσιογράφος με δεκαετίες εμπειρίας στις πλάτες του, αλλά ένας άνθρωπος που αφιέρωσε τη ζωή του στην υπηρεσία του κοινού συμφέροντος. Μεταφέροντας τα είδη με ακρίβεια, ειλικρίνεια και σεβασμό στον αναγνώστη, έθεσε την πήχη ψηλά για όλους όσους ήρθαν μετά από αυτόν. Αυτοί οι δημοσιογράφοι, όπως ο Φίλιππος Στυλιανού, δεν έγιναν ποτέ θύματα της εμπορευματοποίησης του επαγγέλματος. Δεν παρασύρθηκαν από την ευκολία του «πιασάρικου» τίτλου ή την επιφανειακή κάλυψη. Επέλεξαν να ασχοληθούν με την ουσία, με το βάθος, με την πραγματική δημοσιογραφία.
Κι αυτό ακριβώς είναι που τους κάνει να ξεχωρίζουν: Η επιμονή τους στην ποιότητα και η ακλόνητη αφοσίωσή τους στην αποστολή τους. Σε μια εποχή όπου η είδηση διαμορφώνεται συχνά με γνώμονα τις επιταγές της αγοράς, τις δημόσιες σχέσεις κ.λπ, οι άνθρωποι αυτοί μας θυμίζουν ότι η δημοσιογραφία πρέπει να είναι κάτι παραπάνω: Ένα μέσο για την κατανόηση του κόσμου, για την ανάδειξη της αλήθειας και για την προστασία της δημοκρατίας.
Ο Φίλιππος Στυλιανού, με την πέννα του και την ακεραιότητά του, κατάφερε να αφήσει το δικό του ανεξίτηλο στίγμα στον χώρο. Και το παράδειγμά του αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη για τη νέα γενιά δημοσιογράφων. Αυτή που πρέπει να καταλάβει ότι η δημοσιογραφία δεν είναι απλώς μια δουλειά, είναι λειτούργημα. Και οι άνθρωποι σαν τον κ. Στυλιανού είναι η απόδειξη ότι, παρά τις δυσκολίες, αξίζει να την υπηρετούν με πάθος και ήθος.
Nicoletta Christou Life Hacker News by Nicole
