Είναι ιδιαίτερη τιμή και προνόμιο, να συγκαταλέγονται στα ιδρυτικά μέλη μας τόσο αξιόλογες προσωπικότητες. Η αξία του Συνδέσμου μας μετριέται από τους ανθρώπους του που τον κάνουν πλουσιότερο σε ήθος, έμπνευση και δημιουργικότητα.
Στα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (1940 – 1945) αναπτύσσεται κατά κάποιο τρόπο επαγγελματικά, για πρώτη φορά το τοπικό θέατρο με όλα τα είδη του (επιθεώρηση, οπερέτα, κωμωδία, δράμα). Ο πόλεμος ανάγκασε τους ντόπιους να αναζητήσουν την ψυχαγωγία τους στις δικές τους δυνάμεις γιατί υπήρχε, μειωμένη παραγωγή ταινιών, ούτε ελληνικοί θίασοι έρχονταν στο νησί. Μόνη διέξοδος ήταν το θέατρο και μάλιστα η επιθεώρηση. Έτσι διάφοροι καλλιτέχνες επιστρατεύουν διανοούμενους, ποιητές, λογοτέχνες, μουσικούς συνεργάζονται και δημιουργούνται θεατρικά σχήματα, όπως ήταν το «Λυρικόν», «Νέο Λυρικόν», «Ορφέας» και πολλά άλλα.
