Anne-Marie and Pascal Nicolaides at the picturesque and historical port town of Port-Pont-Aven, in the Brittany region in Northwestern France. For several hundred years Pont-Aven was a quiet port town with an industry based around its watermills and port, then towards the end of the 19th century it also gained a reputation as an art town. A significant number of artists are still attracted here, with the town referred to by the local tourist authorities as a ‘city of artists’.
Η Άννη-Μαρί και ο Πασκάλ Νικολαΐδης στο γραφικό και ιστορικό λιμάνι του Ποντ Αβέν, στην περιοχή της Βρετάνης στη βορειοδυτική Γαλλία. Για αρκετές εκατοντάδες χρόνια το Ποντ-Αβέν ήταν μια ήσυχη πόλη-λιμάνι με μια βιομηχανία που βασιζόταν γύρω από τους νερόμυλους και το λιμάνι της, στη συνέχεια προς τα τέλη του 19ου αιώνα απέκτησε επίσης φήμη ως πόλη τέχνης. Ένας σημαντικός αριθμός καλλιτεχνών εξακολουθεί να προσελκύεται εδώ, με την πόλη να αναφέρεται από τις τοπικές τουριστικές αρχές ως «πόλη των καλλιτεχνών».
Pont-Aven is mainly known because of the group of artists who flocked round Émile Bernard and Paul Gauguin, and who were joined in 1888 by Paul Sérusier. They were collectively known as “Pont-Aven School” (French: École de Pont-Aven, Breton: Skol Pont-Aven).
Το Ποντ Αβέν είναι κυρίως γνωστό λόγω της ομάδας καλλιτεχνών που συνέρρεαν γύρω από τον Émile Bernard και τον Paul Gauguin, και με τους οποίους προσχώρησε το 1888 ο Paul Sérusier. Ήταν συλλογικά γνωστοί ως «Σχολή του Ποντ Αβέν» (γαλλικά: École de Pont-Aven). 
This little town, nestled in the lush Aven estuary, owes its fame to the school of painters who had Gauguin as their master. As you stroll along the ria, going over the footbridges, it’s easy to imagine why the artists were fascinated by the poetry of the landscapes and the luminosity of the little port.
Αυτή η μικρή πόλη, φωλιασμένη στις καταπράσινες εκβολές του Αβέν, οφείλει τη φήμη της στη σχολή των ζωγράφων που είχαν τον Γκογκέν ως αρχιδιδάσκαλο τους. Καθώς περπατάτε κατά μήκος της Ρίας, περνώντας πάνω από τις πεζογέφυρες, είναι εύκολο να φανταστείτε γιατί οι καλλιτέχνες γοητεύτηκαν από την ποίηση των τοπίων και τη φωτεινότητα του μικρού λιμανιού.
